wyrzucić coś do

См. также в других словарях:

• wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

• wyrzucić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyrzucać I {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}na szmelc {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbyć się czegoś starego, bezużytecznego : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyrzucić — dk VIa, wyrzucićcę, wyrzucićcisz, wyrzucićrzuć, wyrzucićcił, wyrzucićcony wyrzucać ndk I, wyrzucićam, wyrzucićasz, wyrzucićają, wyrzucićaj, wyrzucićał, wyrzucićany 1. «rzuciwszy spowodować ruch czegoś w jakimś kierunku, cisnąć gdzieś; usunąć,… …   Słownik języka polskiego

• wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

• cisnąć — Va, cisnąćnę, ciśniesz, ciśnij, cisnąćnął, cisnąćnęła, cisnąćnęli, ciśnięty (ciśniony) 1. dk → ciskać 2. dk «wyrzucić coś, pozbyć się czegoś» Ciśnij ten łach i kup sobie coś nowego. 3. ndk «wywierać nacisk, napierać na coś; gnieść, tłoczyć,… …   Słownik języka polskiego

• szmelc — m II, D. u, blm «złom, odpadki metalowe» Stosy szmelcu. ◊ Coś idzie na szmelc, jest przeznaczone na szmelc, nadaje się na szmelc «coś jest przeznaczone na złom, na przerobienie, przetopienie» ◊ Wyrzucić coś na szmelc «przeznaczyć coś na złom»… …   Słownik języka polskiego

• wypruć — dk Xa, wyprućpruję, wyprućprujesz, wyprućpruj, wyprućpruł, wyprućpruty wypruwać ndk I, wyprućam, wyprućasz, wyprućają, wyprućaj, wyprućał, wyprućany 1. «prując wydobyć lub usunąć coś wszytego w coś, zaszytego w czymś» Wypruć podszewkę. Wypruć… …   Słownik języka polskiego

• śmieć — I m I, D. śmiecia; lm M. śmieci a. śmiecie, D. śmieci częściej w lm «rzecz wyrzucona, zniszczona, zużyta, bezużyteczna, zepsuta, zwłaszcza resztka czegoś, pozostałość, odpadek» Kupa śmieci. Kosz do śmieci. Zamieść, wynieść, uprzątnąć śmieci.… …   Słownik języka polskiego

• wyorać — dk IX, wyoraćorzę, wyoraćorzesz, wyoraćorz, wyoraćał, wyoraćany wyorywać ndk VIIIa, wyoraćruję, wyoraćrujesz, wyoraćruj, wyoraćywał, wyoraćywany 1. «orząc wydobyć, wyrzucić coś na powierzchnię ziemi» Wyorać z ziemi kamień. 2. «orząc wyrobić,… …   Słownik języka polskiego

• graciarnia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. graciarniani || graciarniaarń {{/stl 8}}{{stl 7}} pomieszczenie wypełnione starymi, zniszczonymi sprzętami, rzeczami, rupieciami, gratami; rupieciarnia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrzucić coś do graciarni. Grzebać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• okno — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. oknonie; lm D. okien {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} otwór w ścianie jakiegoś pomieszczenia doprowadzający światło i powietrze do wnętrza i umożliwiający zobaczenie tego, co jest… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień